جلسه عمومی مسافران وهمسفران
استاد در ابتدا فرمودند: خدا را شاکرم که یکبار دیگر توانسته این جایگاه را تجربه کنم و در خدمت شما عزیزان باشم و فرمودند همانطور که دبیر عزیز بیان کردند دستور جلسه در مورد جهان بینی و فرق نگاه معتاد با مسافر است و در اول امر باید گفته شود که جهان بینی چیست ؟ همانطور که در کنگره 60 گفته شده یعنی ادارک احساس و فهم ما نسب به جهان پیرامون خود تعریف جهان بینی میباشد که در مقاطع مختلف متفاوت است. در یک نگاه و نتیجه گیری ساده میتوان متوجه شد که نگرش ما نسبت به جهان در زمان سوء مصرف تا به حال چه مقدار تغییر داشته و میتوانیم به نتیجه گیری مطلوبی برسیم .
و استاد در ادامه فرمودند: که در زمان سوء مصرف عامل هر یک از اشتباهات خودمان را همه میدانستیم غیر از خودمان و مقصران اصلی :
(1) همسفر (به دلیل برخوردش با ما باعث شده که ما مصرف کننده شویم)
(2) فرزندان(به دلیل خواسته هایشان و انتظاراتی که از ما داشتند باعث شدند که ما مصرف کننده شویم)
(3)کل جامعه
و تنها کسی که حکم پیامبری برایمان داشت ساقی ها بودند که اگر می گفتند این نوع مواد خوب است و بهتر جواب میدهد ما قبول می کردیم و همان را مصرف می کردیم و اصلا به تخریبی که روی ما میگذارد توجهی نداشتیم .
و حالا درادامه باید بگویم روی این مسئله نیز پافشاری نداشتیم و عزت و احترامی که برای ساقیان نیز قائل بودیم همان موقع بود که نزدشان بودیم ولی زمانی که از آن محل دور میشدیم حتی به آنها نیز ناسزا میگفتیم و در واقع هیچ تعادلی روی رفتار و کردارمان نداشتیم .
و در زمان سوء مصرف از روابط اجتماعی ضعیفی برخوردار بودیم و در قید و بند این نبودیم که جزء خانواده ی ما است یا غریبه حتی فرزندان خود که جگر گوشه های ما هستند را به معنای واقعی پدر که باید یار و حامی آنها باشیم دوست نداشتیم و عشق ما نسبت به همسفرمان که یار دیرین ما میباشد نیز تابع مواد بود و میتوان گفت هر موقع که مواد بود میخواستیم کل خواسته هایشان را برآورده کنیم ولی زمانی که مواد به ما نمیرسید حتی کوچکترین خواسته را نمیتوانستیم پاسخگو باشیم و با لحن بد جوابگو بودیم و حتی یک عذرخواهی ساده را بلد نبودیم .
تنها رابطه ای که می توانست ما را به وجد آورد همنشینی با افراد مثل خودمان بود و حتی اگر در مراسمها نیز میخواستیم شرکت کنیم تنها چیزی که برایمان در اهمیت بالایی برخوردار بود این بود که آیا مشروبات الکلی یا موادی برای کشیدنمان هست یا خیر. که اگر بود از شرکت در این مهمانی راضی و خشنود بودیم و اگر نبود ناراحت و پشیمان از حضورمان به خانه برمی گشتیم و کام را به خود و خانواده تلخ می کردیم .
سالروز تولد و ازدواج خودمان را هیچ موقع بخاطر نداشتیم چه رسد به تولد عزیزانمان و همیشه از این قضیه شرمسار و خجل بودیم. اصلا گذشت زمان برایمان مفهومی نداشت .
میدانید چرا؟
چون دیدگاه ما کاملا افیونی و تابع مواد بود .
و در حال حاضر باید گفت: یکی از اولین قدمهایی که کنگره 60 برای درمان اعتیاد انجام داد جایگزینی واژه های و خیلی از واژه هایی که با بیان آن انرژی از فرد مصرف کننده گرفته می شد را تغییر اساسی دارد مثل واژه معتاد که در معنای اصلی یک ناسزا میباشد و هر موقع کسی بخواهد به بدترین شکل کسی را کوچک و ناچیز شمرد به آن میگوید معتاد ولی در کنگره کلمه معتاد را به مسافر تغییر داد .
حالا باید گفت مسافر یعنی چه ؟یعنی کسی که میخواهد سفر را آغاز کند و برای آن هدفی دارد که هدفش جز رهایی ماندگار نیست .
حالا سفر به کجا ؟از ظلمت به نور از حقارت به سرفرازی از ترس به شجاعت از کفر به ایمان از قهر به مهر و در نهایت از نفرت به طرف عشق و پیام این سفر چیز نیست به جز دوری از کل ضد ارزشها و پیوستن به ارزشها .
و باید گفت همه ما انسانها به طریقی یک مسافر هستیم از تولد گرفته تا میان سالی و بعد کهن سالی .
در کنگره برای درمان اعتیاد باید از سه جهت مسافر به تعادل برسد :
(1)جسم
(2)روان
(3) جهان بینی
به نظر من یک فرق اساسی کنگره با انجیو ها این است که آنها فقط جسم افراد را از مواد پاک کرده ولی کنگره میگوید باید سه ضلع مثلث درمان (جسم – روان – جهان بینی ) باید درمان شده و هر سه ضلع باید متقارن باشد .که در غیر اینصورت اگر مسافر حتی در زمان تعیین شده 10 ماه بتیپرینگ مواد را بگذراند و به رهایی هم برسد مطمئن باشید که شخص عقب گرد داشته و به مواد بر میگردد چون با کوچکترین اختلال در روان او نمیتواند تحمل کند و چاره کارش را در مصرف مواد پیدا میکند.
در ادامه استاد فرمودند : آقای مهندس زمانی یک مطلبی را بیان کردند که به نوبه خود حائز اهمیت است و به نظر من باید کلامشان را با طلا نوشت . و آن این بود که در هر مجلسی تا از شما سوالی پرسیده نشده جوابی نده و اظهار نظر نکن که هر چند که حق با شما باشد بخاطر این نامتعادلی در رفتار و کردار شما محکوم خواهید شد . و نتیجه می گیریم که جواب باید کوتاه مختصر و مفید باشد.
استاد بزرگوار در ادامه نشانه افرادی را که در کنگره به درمان میرسند را در دو مورد بیان کردند:
ایمان درست
تجلی نور خداوند
و بیان کردند که این تجلی نور خداوند در گفتار و رفتار با فرد است .
استاد همچنین فرمودند : یک مسئله خیلی مهم که آقای مهندس دژاکام عزیز بارها و بارها بدان سفارش کرده اند امر ورزش است و فرموده اند که اگر فردی به رهایی برسد ولی ورزش نکند برایش مشکل ایجاد میشود طبق فرمایشان ایشان ورزش از نان شب هم واجبتر است ، کسانی که در زمین ورزش در حال ساختن جسم خود هستند به رهایی ماندگار میرسند .
ودر پایان استاد آرزو کرد که کلیه مسافران کنگره 60 مسافرین واقعی باشند و کنگره را در پیشبرد اهداف خود که چیزی جز رسیدن به جامعه ای بدور از مصرف کننده مواد مخدر باشد را یاری رسانند .ضمنا در این روز باشکوه شاهد رهایی دو تن از عزیزان شعبه امین گلی از دام این بلای خانمانسوز بودیم
(1)مسافر روح اله رهجوی راهنمای خوب و توانا آقای امیرحسین ساسانی و کمک رهنمای همسفر خانم نرگس، آخرین آنتی ایکس مصرفی : شیره و تریاک ، مدت تخریب : 12 سال ، روش درمان :DST همراه با داروی شفا بخشOT
(2)مسافر محمدحسین رهجوی راهنمای خوب و توانا آقای حجت خراسانی و کمک راهنمای همسفر خانم نرگس، آخرین آنتی ایکس مصرفی: شیره و تریاک، مدت تخریب :14 سال، روش درمان :DST همراه با داروی شفا بخش OT
نویسنده :همسفر مریم
عکاس :مسافرامیر
ویرایش و تنظیم:مسافر قلم فرسا